Akatyst ku czci Najświętszej Maryi Panny

Akatyst ku czci Bogurodzicy pochodzi najprawdopodobniej z V-VI wieku. Około VIII wieku, dzięki kontaktom Wenecjan ze Wschodem, Akatyst został przeniesiony także na Zachód do Włoch. W Wenecji został przetłumaczony na łacinę, stając się inspiracją pobożności maryjnej średniowiecza. Został następnie przetłumaczony na wiele innych języków, w wyniku czego wywarł ogromny wpływ na poezję maryjną całego Kościoła.

Zasadniczym tematem Akatystu jest udział Matki Boskiej w ziemskim życiu Chrystusa i w Jego kościele. Przeplatają się w nim teksty odnoszące się do Matki Boskiej i Jezusa. Pierwsza połowa Akatystu dotyczy narodzenia Chrystusa oraz zdarzeń z nim związanych i je poprzedzających. Druga połowa ma za przedmiot nadprzyrodzone skutki przyjścia Zbawiciela na ziemię.

Akatyst składa się z 24 strof, które w greckim oryginale zaczynają się od kolejnych liter greckiego alfabetu. Strofy te to na przemian kondakiony (krótkie) i ikosy (dłuższe). Każdy kondakion kończy się refrenem „alleluja”, a ikos – inkantacją „Witaj, Oblubienico dziewicza”. Jak każdy akatyst, ten również jest śpiewany i słuchany na stojąco.

Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy!